برای امام رضا

تقدیم به «هشتمین ستاره»  و «دهمین خورشید»

1- «رضا»ست نامِ تو، ای آنکه «مُرتضا» شده ای
        نه مرتضی؛ که رضا دادی و «رضا» شده ای

2- تمام صحن و سَرایت، خلاصه ای از عشق
        تو «کوثری» و «غدیری»، که مقتدا شده ای

3- مَگرنه زائرِ کویت، گدایِ درگاه است؟!
        تَـرَحّمی بنما! چون: که پادشا شده ای

4- جهانِ فانی اگر کشتی است، و ما بر آب
        بنامِ تو قسم آقا! که «ناخُدا» شده ای

5- بهار، نامِ تو را می بَـرَد به لب، آری؛
        تویی که آینه ایّ، و خُدانِما شده ای

6- اگر به «پنجره فولاد» می بَـرَم دَستی؛
        بدان که «ضامن» من گشته، رَهنِما شده ای

7- دلم به سلسلهِ عشقِ تو، گرفتار است
        «حدیثِ سلسله» خواندی، گره گُشا شده ای

8- به شام تار من ای جان! تو نورِ عرفانی
        به آسمانِ محبّت، تو چون هُما شده ای

9- «سِراج» و «عالِم آل محمّدیّ» و «رَئوف»
        «زکیّ» و «فاضِل» و «صابِر» تویی، رضا شده ای

10- تویی که فاتح دل هایِ خُرد و محزونی
        سریر مُلکِ تو دل شد، جهان گُشا شده ای

11- سَخاوتِ تو مرا، دَرسِ مهر می داده است
        از آن زمان که مرا، غَم زُدا شده ای
 
12- به سنگِ سینه ما، حکّ شده است نقشِ شُما
        شنیده ام که به دردم، تو آشنا شده ای

13- قلم به مدح شما هم، توان ز کف داده است
        بیانِ عرضِ ادب را، تو مُنتَها شده ای

14- نگاه لُطف و کَرَم را به شعرِ من انداز
        که سَلسَبیلِ هنر را، هُنـَرنِما شده ای

15- سَرود «رَهروِ» بیدل، اگر قصیدهِ شوق
        اُمید بسته که تو شافعِ جَزا شده ای

هادی دهقانیان نصرآبادی (رَهرُو)- 8/اردیبهشت/1398