در مرثیه شهادت اعجوبه عالم امکان حضرت علی(ع)
چهارشنبه, ۲۴ مرداد ۱۳۹۷، ۰۵:۴۵ ب.ظ
نماز آخر!!
می شکافد سقف دنیا، تا که نشکافد سرش
می برد مولا چو غنچه، کعبه را اندر برش
کوچه کوچه، عطر اشکی می رسد،اما خودش؛
چون کبوتر زخمی، و افتاده تیری بر پرش
درد جانکاهی به جانش...نه، به فرقش مانده است
بسکه بر دل می زند، یاد زنی پشت درش
چاه هم دیگر ندارد همدمی، بی کس شده ست
وای براین کوفه! و، هم وای بر گوش کرش!
چون موذن گفت: "قد قامت"، تو را قامت شکست
پشت محراب از غمت خم بود، و هم چشم ترش
....
کوفه! ای شهر پلیدی، شهر نفرین، صبرکن!
تا به پایان آورد مولا، نماز آخرش...
هادی دهقانیان نصرآبادی
15 خرداد 1397(شب قدر)
