بویِ خوبِ یاس می آید، ز کوی فاطمه(س)
کوچه خوشبو شد خدایا! از چه؟ بوی فاطمه(س)
بِضعه آل رسول(ص) است، آنکه می آید ز راه
روسفید عالَمیم از، مِهر روی فاطمه(س)
لُطف می بارد به یُمنِ مَقدمش، از آسمان؛
تازه شد عالَم، قسم بر تار موی فاطمه(س)
تشنه ات هستیم بانو! مرحمت کن، تُحفه ای!
خوش بُوَد نوشیدنِ کوثر، ز شویِ فاطمه(س)
غیرت مردانه ات می گیرد این دل را، چه سخت
مست باشد، هر که گردد مستِ خویِ فاطمه(س)
بر مَشامم می رسد، هردَم ز گُل ها بَهره ای؛
چون که بوی یاس می آید، ز کوی فاطمه(س)